Λαλάντ, Ζοζέφ Ζερόμ Λεφρανσουά ντε-

(Joseph Jérôme Lefrançois de Lalande, Μπουργκ-αν-Μπρες 1732 – Παρίσι 1807). Γάλλος αστρονόμος. Με την υποστήριξη του δασκάλου του, Πιερ-Σαρλ Λεμονιέ, έλαβε μέρος, σε ηλικία μόλις είκοσι ετών, στον προσδιορισμό της παράλλαξης της Σελήνης, που έγινε στο Βερολίνο, για την οποία έγραψε Υπόμνημα για τη Σελήνη και την απόστασή της από τη Γη (1752). Κατέλαβε τη θέση του Ντελίλ στην έδρα της αστρονομίας στο Collège de France (1760) και διετέλεσε διευθυντής του Αστεροσκοπείου του Παρισιού (1768-1807). Από το 1753 αφιερώθηκε στη μελέτη των πλανητών και το 1759 δημοσίευσε τους πίνακες του Χάλεϊ, τους οποίους είχε τελειοποιήσει. Ανάμεσα στα έργα του διακρίνονται τα: Πραγματεία περί aστρονομίας (1764), Παρατηρήσεις οκτώ χιλιάδων βόρειων αστέρων (1789-90) –όπου αναφέρει τα αποτελέσματα της εργασίας του ως ακούραστου παρατηρητή του ουράνιου θόλου– και Αστρονομική βιβλιογραφία μετά ιστορίας της αστρονομίας από το 1781 έως το 1802. Στο έργο Γαλλική ουράνια ιστορία (1801) συνεργάστηκε και ο ανιψιός του, επίσης αστρονόμος, Μισέλ Ζαν Ζερόμ Λεφρανσουά ντε Λαλάντ (1766−1839), ενώ έγραψε επίσης το έργο Πίνακας της Σελήνης και διάφορα υπομνήματα σχετικά με προβλήματα της αστρονομίας.